Τάρτα λεμονιού

Tarte au citron

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Πριν ξεπορτίσω από την Ελλάδα, άκουγα πολύ καλά σχόλια για διάφορες άλλες χώρες όσων αφορά την κουζίνα πάντα, και ειδικότερα για την γαλλική κουζίνα. Τότε, μου φαινόταν πως το να φάει κάποιος φιλέτο saignant ( δηλαδή ψημένο απ’έξω και ωμό από μέσα ), δεν είναι μαγειρική… ή για παράδειγμα μια κρεπούλα με ζουμάκι σοκολάτας δεν είναι γλυκό… Όμως όταν πρωτοβγήκα δειλά δειλά από την πατρίδα μου, έχει κάποια χρονάκια.. , για να εξασκήσω την γλώσσα που τόσο με γοήτεψε και που μ’ έκανε να θέλω να την διδάξω και σε άλλους, άρχισα λοιπόν να δοκιμάζω τις γεύσεις που τόσα είχα ακούσει και που οφείλω να ομολογήσω πως ψιλοσνόμπαρα.
Ιούνιος ήταν, (φυσικά δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ στην ζωή μου αυτή την υπέροχη εμπειρία δώρο της μητέρας μου για το πτυχίο..) Ιούνιος αλλά… με κρύο!!! Θυμάμαι τον εαυτό μου, με καλοκαιρινά ρούχα και κρύο, μόλις είχα φτάσει στο Παρίσι και κοιτούσα με γουρλωμένα μάτια γύρω μου τους δρόμους με ένα χαμόγελο κολλημένο στα χείλη μου για αρκετή ώρα, πως δεν έπαθα αγκύλωση… Σ’ ένα στενάκι, καθώς πλησίαζα την εστία που θα έμενα, είδα έναν κύριο ο οποίος έφτιαχνε κρέπες σε ένα μικρό κιόσκι. Πεινούσα τόσο πολύ από το ταξίδι και αυτές οι κρέπες μύριζαν τόσο υπέροχα! Πλησίασα τον κύριο, πάντα μ’ αυτό το χαμόγελο ενθουσιασμού και του ζήτησα, με άπταιστα πλέον γαλλικά και φουσκωμένη από υπερηφάνεια που ήξερα την γλώσσα του, μία κρέπα με τυριά. Τι να πω… δεν είδα καλά καλά τι έβαλε μέσα ο άνθρωπος την έφτιαξε ταχύτατα γιατί είχε κι άλλους πελάτες να περιμένουν αλλά μου φάνηκε νοστιμότατη.. ήταν μια απλή κρέπα.. με τυριά.. Αυτή λοιπόν ήταν η πρώτη φορά που γεύθηκα συνταγή από την γαλλική κουζίνα και φυσικά ακολούθησαν και πολλές άλλες κατά το διάστημα που έμεινα στην Γαλλία. Και έτσι, μετά από καιρό, αποφάσισα να καταγράφω τις διάφορες συνταγές που συναντώ στα ταξίδια μου σε διάφορες χώρες αλλά φυσικά και ελληνικές συνταγές καθώς και δικές μου ανακαλύψεις.
Λίγες συμβουλές πρίν ξεκινήσουμε να δημιουργούμε στην κουζίνα μας!

Είναι πάρα πολύ σημαντικό, όταν ξεκινάμε να δημιουργήσουμε κάτι στην κουζίνα μας, να έχουμε καθαρό και ελεύθερο τον πάγκο μας. Τα σκεύη που θα χρησιμοποιήσουμε να τα έχουμε βγάλει όλα πάνω. ‘Όλα τα υλικά μας θα πρέπει να είναι μπροστά μας για να μην χάνουμε πολύτιμο χρόνο ψάχνοντας τελευταία στιγμή και γίνει κανένα τραγικό λάθος..


Ένα ηλιόλουστο (όλως παραδόξως) απόγευμα στην μεγάλη εμπορική στοά Galeries Royales de Saint-Hubert στις Βρυξέλλες κάθισα σε μια brasserie η οποία είναι διάσημη για τις τάρτες της. Έχει όλων των ειδών τις τάρτες: ζεστές, αρμυρές, κρύες και γλυκές. Και ‘γω φυσικά ως γνωστή γλυκατζού, μαζί με τον καφέ μου διάλεξα μία τάρτα λεμόνι. Ήταν τόσο εντυπωσιακή με την ροδοκοκκινισμένη μαρέγκα της που δεν άργησα και πολύ να διαλέξω.Η πρώτη λοιπόν συνταγή που θα γράψω είναι όπως καταλάβατε τάρτα λεμόνι. Μπορεί να μην είναι σαν αυτή στις Βρυξέλλες αλλά γίνεται υπέροχη!!!
Απολαύστε την!

Tarte au citron (Τάρτα λεμονιού)
Υλικά :
1. Για το μπισκότο:

200 γρ. αλεύρι κοσκινισμένο
100 γρ. μαργαρίνη
1 κουταλιά σούπας ζάχαρη
1/2 κουταλιά παξιμάδι
1-2 κουταλιές σούπας κρύο νερόΘα χρειαστεί μια φόρμα ειδική για τάρτες



2. Για την κρέμα :
3 κρόκους αυγού
130 γρ ζάχαρη
70 γρ αλεύρι
½ λίτρο γάλα
1 βανίλια
1 μεγάλη κουταλιά βούτυρο
χυμό από 2 λεμόνια
μια φλούδα λεμονιού


3. Για την μαρέγκα :
3 ασπράδια αυγού
6 κουταλιές άχνη

Ανακατεύω το αλεύρι με τη ζάχαρη και ρίχνω και το βούτυρο. Δουλεύω τη ζύμη με τα δάχτυλα μέχρι να ομογενοποιηθεί. Ενδιάμεσα ρίχνω και το νεράκι. Τυλίγω τη ζύμη και την βάζω στο ψυγείο για μισή ώρα περίπου.

Χτυπάω πρώτα τους κρόκους με τη ζάχαρη. Σιγά σιγά, προσθέτω το αλεύρι, τη βανίλια και στην συνέχεια το γάλα και τη φλούδα λεμονιού. Βράζω την κρέμα σε χαμηλή φωτιά για 5 λεπτά . Αφού γίνει η κρέμα σβήνω τη φωτιά και ρίχνω το χυμό λεμονιού και το βούτυρο. Τέλος αφαιρώ τη φλούδα.

Προθερμαίνω τον φούρνο στους 200 βαθμούς. Βουτυρώνω την φόρμα. Ανοίγω τη ζύμη σε μια λαδόκολλα και την τοποθετώ προσεκτικά στην φόρμα. Κόβω τη ζύμη που περισσεύει. Κάνω τριπούλες και την ψήνω για 20 – 25 λεπτά (ανάλογα με τον φούρνο). Αφού ψηθεί η τάρτα, την γεμίζω με την κρέμα λεμονιού.

Χτυπάω τα ασπράδια των αυγών με την άχνη σε σφιχτή μαρέγκα. Αυτή είναι η πιο διασκεδαστική στιγμή της συνταγής διότι φτιάχνω ό,τι σχήματα θέλω με την μαρέγκα πάνω στην τάρτα με τη βοήθεια ενός cornet. Την ροδίζω στο φούρνο για λίγο και την απολαμβάνω με μια κούπα καφέ και καλή παρέα.(η φωτογραφία είναι από την brasserie Arcadia στη στοά Galeries Royales de Saint-Hubert στις Βρυξέλλες)