Τρίτη 28 Ιουνίου 2011

Γρήγορη μούς σοκολάτας


Σήμερα γιορτάζει ο φίλος μου ο Κώστας Καζαντζής που με βοήθησε πολύ να στήσω το blog μου κάνοντας τις πρώτες βασικές ενέργειες για να λειτουργήσει. Επομένως του οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ και του αφιερώνω αυτή τη συνταγή με τις καλύτερες ευχές μου. Χρόνια πολλά  Κώστα! Ό,τι επιθυμείς!!!

 Υλικά

300γρ κομματιασμένη κουβερτούρα
150γρ μαρσμάλοους (+ 3,4 για διακόσμηση)
μια μεγάλη κουταλιά βούτυρο
1/4 ποτηριού βραστό νερό
300γρ κρέμα γάλακτος ή φυτική σαντιγύ
(λίγο λικέρ καφέ προεραιτικά)





Εκτέλεση

Βάζω τα 4 πρώτα υλικά  σ' ένα  κατσαρολάκι. Σε χαμηλή φωτιά, ανακατεύω μέχρι να γίνει μια υπέροχη σοκολατένια κρέμα με βελούδινη υφή. Αποσύρω από τη φωτιά για να κρυώσει.
Στο μεταξύ χτυπάω την κρέμα γάλακτος μέχρι να γίνει παχύρευστη κρέμα. Στη συνέχεια, ανακατέυω τη κρέμα γάλακτος με τη σοκολάτα. Βάζω ομοιόμορφα ή και άτσαλα με κουτάλι, καμιά φορά είναι πιο ωραίο σαν αφηρημένη τέχνη, την μους μου σε μπωλάκια και διακοσμώ με μάρσμάλοους. θέλει λίγη ώρα στο ψυγείο για να φαγωθεί δροσερή. Εγώ, διάσημη πλέον γλυκατζού για να την γευθώ γρήγορα την έβαλα στην κατάψυξη... Η συνταγή είναι εμπνευσμένη από τη φίλη μου τη Νιγκέλα ;-)

Νοστιμότατη!



Κυριακή 12 Ιουνίου 2011

Δείπνο στο Excelsior

          Ήταν μια δροσερή καλοκαιρινή βραδιά μ’ ένα ευχάριστο αεράκι. Ό,τι πρέπει για ένα ρομαντικό δείπνο. Στο event που  διοργάνωσαν τα Greek foodblogs http://greekfoodblogs.com/ μερικές μέρες πριν για τους Έλληνες foodbloggers, είχα την τύχη να κερδίσω μια μοναδική γευστική εμπειρία από τα χέρια του κ. Σακαλή Χάρη executive chef στο bistro του Excelsior.   
          Ως Θεσσαλονικιά, καμάρωνα για το ανακαινισμένο πλέον ένδοξο ξενοδοχείο, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης που μεγάλωσα και λατρεύω.

         Μόλις φτάσαμε με τον σύζυγο μου, μας υποδέχτηκε ο maître και μας οδήγησε στο τραπέζι μας. Η ατμόσφαιρα  ήταν όμορφη και  χαλαρωτική. Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν η ευχάριστη έκπληξη ότι το μενού δεν ήταν προκαθορισμένο όπως περιμένει κάποιος σε ανάλογες περιπτώσεις, αλλά της απολύτου ελεύθερης επιλογής μας, συμπεριλαμβανομένου και του κρασιού.
         Αφού αποφασίσαμε για την παραγγελία μας, έφτασε μετά από λίγο η Ντίνα με το welcome του chef. Καπνιστό χέλι με μελιτζάνα. Ένα δυνατό ξεκίνημα αφήνοντας όμως βέβαια μια προσμονή για το υπόλοιπο μενού, με τις ανάλογες απαιτήσεις. Με λίγα λόγια μας καλόμαθε ο chef  από την αρχή.


          Τα ορεκτικά που έφτασαν ήταν εξίσου νόστιμα: Ορτύκι στην ‘πλάκα’ σε δροσερή σαλάτα με σταφύλι και τηγανητή φορμαέλα Αράχωβας και Ψητά μανιτάρια σε πουρέ λεμονιού, κατσικίσιο τυρί και καρύδια. (οι φωτο δυστυχώς δεν βγήκαν καλές λόγω φωτισμού θα αφήσουν τη φαντασία σας να αυτοσχεδιάσει…) Έχω  απαθανατίσει το ορτύκι μόνο γιατί με συνεπήρε η γεύση από τα μανιτάρια (αδυναμία μου) και όταν θυμήθηκα τα βγάλω φωτογραφία, ήταν πλέον αργά…το πιάτο με κοιτούσε άδειο και θυμωμένο που δεν θα παρελάσει στο blog μου με το υπόλοιπο μενού…


          Ύστερα έφτασε και το κυρίως πιάτο: Χοιρινό ντουέτο με φιλέτο και τραγανή παντσέτα, νιόκι πατάτας και σάλτσα πιπεριάς ‘Φλωρίνης’ και Μοσχαρίσια μπριζόλα ‘black Angus’ με ελαφρώς καπνιστή πατατοσαλάτα και βούτυρο αρωματικών.


          Το χοιρινό ήταν νοστιμότατο, μαλακό και ζουμερό. Επίσης μ’ εντυπωσίασε και η σάλτσα πιπεριάς ‘Φλωρίνης’. Το δείπνο μας συμπλήρωνε ιδανικά ένα Merlot 2006 του Ν. Λαζαρίδη

          Η μοσχαρίσια ήταν φρεσκότατη και ψημένη ακριβώς όπως την ζήτησε ο Δημήτρης δηλαδή saignant αλα γαλλικά όμως και όχι αλα Ελληνικά όπως συνηθίζουν να τις ψήνουν στα περισσότερα εστιατόρια.

        
Βέβαια σ’ αυτό το σημείο θα πρέπει να τονίσω, πως φταίει λιγάκι και ο Έλληνας. Συνηθισμένος στην κακοποίηση του κρέατος στην Ελληνική κουζίνα λέει μεν σενιάν αλλά όταν την φέρνουν την ξαναστέλνει πίσω μ’ ένα ελαφρύ μειδίαμα απαιτώντας και άλλο ψήσιμο. Σας ομολογώ πως και εγώ ήμουν θιασώτης του παραψημένου κρέατος, αλλά ο Δημήτρης μου άλλαξε γνώμη, όταν τον ακολούθησα το 2007 στην Αμβέρσα του Βελγίου, που τελείωνε την ειδικότητά του. (είχαμε πει φτάνει το πήγαινε-έλα Ελλάδα – Βέλγιο) Τρώγαμε σχεδόν κάθε μέρα φιλέτο saignant με σως bearnaise και πατάτες τηγανητές, θεικό!
         Και ένα καλό γεύμα φυσικά τελειώνει μ’ ένα γλυκάκι που ήταν, τι άλλο από την αδυναμία μου crème brûlée! αφρός φράουλας με άρωμα κέδρου και σορμπέ γιαουρτιού. Εξαιρετικό γλυκό, μου θύμισε το ελαφρύ γαλλικό γλυκάκι  του Παρισιού που έτρωγα αρειμανίως όταν έκανα σεμινάρια διδασκαλίας.
        Το δείπνο μας λοιπόν στο bistro του Excelsior μου θύμισε και λιγάκι από εκείνα τα τρυφερά χρόνια της πρώτης μας συγκατοίκησης στο εξωτερικό. Και μιας και κλείνουμε σήμερα 6 χρόνια γνωριμίας ήταν μια επέτειος πολύ γλυκιά με όμορφες αναμνήσεις.




Η τελευταία πινελιά του chef : ζελεδάκια με άρωμα φρούτων.



          Η βραδιά έκλεισε όπως ξεκίνησε με τον executive chef Χάρη Σακαλή με 5ετή εμπειρία στη νέα μέκκα όπως μας περιέγραψε της γαστρονομίας τη Νέα Υόρκη.


         Θα ήθελα να ευχαριστήσω την Βίκυ Κουμάντου από το www.tastefull.gr για την υπέροχη βραδιά που διοργάνωσε για τους foodbloggers  και για το δωράκι που κέρδισα, όπως επίσης τη Δήμητρα από τις manitarosyntages για το βιβλίο της ΜΑΝΙΤΑΡΙΑ.








    

Τρίτη 7 Ιουνίου 2011

Κριθαράκι με μανιτάρια και κρόκο Κοζάνης

Υλικά:

250 γρ χονδρό κριθαράκι
1 λίτρο ζωμό κότας χλιαρό με
1/2 κουταλάκι κρόκο Κοζάνης
50 γρ βούτυρο
λίγο ελαιόλαδο
2  κρεμμύδια μέτρια ψιλοκομμένα
2  μεγάλα μανιτάρια πόρτομπέλο ψιλοκομμένα
1  μεγάλο μανιτάρι πορτομπέλο ολόκληρο
λίγη παρμεζάνα τριμμένη (προαιρετικά)
αλάτι , πιπέρι

Εκτέλεση:

Σ'ένα μεγάλο τηγάνι, ρίχνω λίγο ελαιόλαδο και το βούτυρο. Τσιγαρίζω το κρεμμύδι και τα ψιλοκομμένα μανιτάρια. Τα μανιτάρια θα βγάλουν αρκετό νερό. Συνεχίζω το τσιγάρισμα μέχρι να "σωθεί" το νερό. Βάζω αλάτι και πιπέρι. (όχι πολύ αλάτι γιατί ο ζωμός είναι αλμυρός συνήθως)
Εντωμεταξύ βάζω σ'ένα ταψάκι το ολόκληρο πορτομπέλο με ελαιόλαδο αλάτι και ρίγανη και το βάζω στο grill για 20 λεπτά.
Στη συνέχεια ρίχνω και το κριθαράκι μέσα στο τηγάνι με το κρεμμύδι και τα μανιτάρια και τα ανακατέυω όλα μαζι. Τέλος ρίχνω και το ζωμό της κότας με τον κρόκο και αφήνω να βράσει ανακατεύοντας που και που.
Βγάζω από το grill το μανιτάρι μου το κόβω στα 2 και διακοσμώ στα πιάτο με το κριθαράκι μου!

Γίνεται πολύ γευστικό σαν κυρίως πιάτο αλλά και εντυπωσιακό συνοδευτικό.
Καλή σας επιτυχία!